V.C.L.
( Volleybalvereniging Cromvliet-Leeuwendaal )
Op 10 september 1953 werd in Rijswijk in een garage van eierhandelaar Nigten in de Penninglaan, als onderdeel van de wijkvereniging Cromvliet-Leeuwendaal, de volleybalvereniging V.C.L. opgericht.
Bestuursleden van het eerste uur waren:
W.S. ( Wim ) Stekelenburg ( voorzitter ), J. ( Jo ) Peppinck ( secretaresse ), B. ( Bep ) Klaren ( penningmeesteresse ), H. ( Herman ) van Baaren en H. ( Herman ) Kieviet.
Het eerste oefenlokaal was de gymzaal van de Nicolaas Beetsschool aan de Beetslaan te Rijswijk.
De eerste trainer was P. ( Piet ) Jongeneelen.
Er werd met veel enthousiasme gestart en bij de aanvang bestond de vereniging uit een allegaartje, d.w.z. jong en oud door elkaar. Bij de ouderen moesten eerst de fouten eruit worden gehaald. De jongeren daarentegen, waaronder het huidige ere-lid R.P. ( Ruud ) Jacobs, waren veel leergieriger en leerden sneller.
M. ( Marits) Rietdijk, speler van het eerste herenteam ging al snel op trainerspad om in de jaren erna zeer succesvol zowel de dames als de jeugd onder zijn hoede te nemen. Vooral door zijn toedoen kreeg V.C.L. binnen en buiten volleybalgebied naamsbekendheid.
Wim Stekelenburg werd- wegens het aanvaarden van een baan en verhuizing naar het oosten van het land – in 1955 opgevolgd door bestuurslid, Herman Kieviet.
De jongens en herenafdeling had het in die tijd moeilijk. Met name door huiswerkproblemen verdwenen veel jongelui. Echter door het toetreden in september 1959 door de zoon van de penningmeester van de wijkvereniging “Cromvliet – Leeuwendaal”, Ruud Jacobs als secretaris, kreeg het bestuur een grote impuls, die zijn weerga niet kende. Zo haakte hij in op de florissante gang van zaken bij de dames en schreef vanaf dat moment wekelijks wervelende artikelen in de plaatselijke streekbladen, zoals de Rijswijkse Courant, de Posthoorn en de Haagsche Courant.
In 1963 trad Herman Kieviet af als voorzitter en werd opgevolgd door de heer J. (Jaap) de Bruijn.
We leefden toen in het “bovenhandse” tijdperk. Een periode van heel veel blauwe duimen, maar geen concurrentie van de TV. De radio hield de mensen ook nog niet thuis, tot de “Familie Doorsnee” op de maandagavond ( de trainingsavond ! ) was te beluisteren. Een regelrechte topper. Uit de dameskleedkamers klonken in die tijd steevast liedjes van Pat Boone en Doris Day. Dat waren pas echte tophits.
“THE SEVEN SMASH SISTERS”
VCL had toen zijn eigen tophit, namelijk een talentvol jeugdteam, onder de naam “The Seven Smash Sisters“. Dit team toonde op en zeer leuke wijze hoe een beginnend team kan en moet spelen. Hun optreden werd opgemerkt en vooral gewaardeerd. O.a. door het 1e damesteam – een generatie ouder – dat op uiterst sportieve wijze haar waardering uitte door het seizoen erop hun 3e klasse plaats ter beschikking te stellen aan het meisjes juniorenteam. Dit team bestond uit de volgende speelsters: Cobi Plomp ( 1 ), Joepie Plomp ( 2 ) , Gerda Dolieslager ( 3 ), Anneke Hilverda ( 4 ), Wil van der Harst ( 5 ), Nel Buscop ( 6 ) en Judith Enklaar ( 7 ).
Het was het begin van een aantal goede jaren waarin het aantal damesleden met sprongen omhoog ging en de resultaten ook niet uitbleven.
De grote bekroning kwam in mei 1963, toen een team bestaande uit Gerda van der Does, Paula Hasz, Els Krommenhoek, Joepie Plomp, Carla van Teijlingen en Anneke Vrolijk. Door een fameuze 3-0 overwining op het Haagse “Spirit” promoveerde het team van V.C.L. o.l.v. Marits Rietdijk naar de Promotieklasse.
Op 1 juli 1970 – na de oplevering van de Marimbahal – verliet V.C.L. Oud-Rijswijk om naar de nieuwbouwwijk Steenvoorde te verkassen waarna de twee herenteams van de gelijknamige Volleybalvereniging Steenvoorde zich aansloten en de nieuwe naam V.C.L. / Steenvoorde Combinatie ( V.S.C. ) een feit werd.
Vanaf dat moment, onder de inmiddels vertrouwde leiding van voorzitter Ruud Jacobs, breidde de vereniging zich alsmaar uit en groeide uit naar grote hoogten. Waarbij de prestaties niet onopgemerkt bleven. Sponsors dienden zich aan. Allereerst in 1976 toen Bar-bistro ’t Galjoen, met eigenaar Jack Niekerk, aantrad als hoofdsponsor en de hele vereniging plotsklaps drie jaar achtereen ’t Galjoen heette.
De NeVoBo was blijkbaar erg geschrokken van hun toestemming voor deze naamsverandering, want amper een jaar nadat dat de nieuwe naam was ingevoerd kreeg het bestuur te horen dat bij een eventuele volgende sponsoring de eigenlijke verenigingsnaam weer moest terugkeren in de naamskoppeling met een nieuwe hoofdsponsor.
Aldus geschiedde in de zomer van 1979, toen Autobedrijf, Honda en Mitsubishi dealer Ruiter B.V.met directeur Ernie Ruiter uit Wateringen, zich meldde om het stokje over te nemen. De nieuwe naam werd RUITER / VSC. En deze sponsorperiode zou drie jaar gaan duren.
Als laatste sponsor voor de fusie met Blokkeer in 1990 bood Automobielbedrijf Riva s‘-Gravenhage B.V. met beide directeuren Jim van Dommelen en Rob Schermer ( † ) zich in juli 1982 aan.
De nieuwe naam werd Riva VSC. Het beviel de grootste OPEL-dealer van ons land zo goed, dat men besloot ook de sponsoring na de fusie nog een jaar voort te zetten. Helaas maakte toen de economische malaise een einde aan de maar liefst negenjarig durende verbintenis.
Met name deze laatste sponsoring zorgde ervoor, dat de vereniging zich op volleybalgebied goed kon manifesteren en alom werd geprezen. Mede daardoor steeg het aantal leden naar ruim 350.
Ruud Jacobs